براکت آسانسور چیست؟

براکت آسانسور مهار کننده ریل های هدایت کننده کابین و همچنین ارتباط دهنده ریل های آسانسور با آهن کشی یا سازه درون چاه است. براکت ها را به عنوان تصحیح کننده ناشاقولی احتمالی چاه آسانسور نیز می دانند.
شرکت های نصب کننده آسانسور معمولا از براکت های مخصوص ریل های خود استفاده می کنند.
براکت های وزنه تعادل در محل نصب خود ثابت هستند و قابلیت تنظیم ندارند، بنابراین در هنگام نصب باید خیلی دقیق بود. اگر ریل های وزنه تعادل نیاز به جا به جایی داشته باشند به وسیله ورق های پر کننده (لاتون) تنظیم می شوند.
هر براکت نسبت به نوع ریل مورد استفاده در آسانسور ، مورد استفاده قرار می گیرد؛ بنابراین براکت های T۵ با T۹ و T۱۶ متفاوت هستند.

در آسانسورهای کششی دو مدل ریل استفاده می شود.
در آسانسورهای حداکثر ۸ نفره با نهایتا ۱۰ ایستگاه از ریل های T۵ برای وزنه تعادل و از ریل T۹ برای هدایت کابین استفاده می شود. در آسانسورهای با ظرفیت بیشتر از ۸ نفر، از ریل T۹ برای هدایت وزنه و از ریل T۱۶ برای هدایت کابین استفاده می شود.
اگر در چاه آسانسور مقدمات کار توسط پیمانکار ساختمانی انجام نشده باشد، مسئول نصب آسانسور هیچ گونه مسئولیتی برای سازه ندارد و باید از مسئول یا کارفرمای ساختمان تقاضا کند تا مقدمات نصب فراهم شود.

این مقاله ها را نیز بخوانید:
چک لیست سرویس و نگهداری آسانسور
آسانسور جکی
کارسلینگ

انواع براکت آسانسور

سرعت حرکت آسانسور، نوع و اندازه ریل ها، پاراشوت و ظرفیت کابین می توانند نوع و اندازه براکت را مشخص کنند.

عوامل مختلفی از جمله

• سرعت حرکت کابین
• نوع ریل
• اندازه‌ی ریل
• ترمز ایمنی آسانسور
• ظرفیت کابین
  در انتخاب براکت آسانسور موثرند.براکت‌ها از نظر جنس به سه نوع تقسیم می شوند:
• براکت نبشی
• براکت ورقه آهنی
• براکت ناودانی

نصب براکت

از آنجایی که پس از نصب براکت ها، محل ریل ها تعیین می شود؛ محل قرار گیری براکت ها از اهمیت بالایی برخوردارند. لازم است که حداقل یک براکت برای هر ریل در نظر گرفته شود.
براکت ها باید فاصله مشخصی از درب طبقات داشته باشند و بطور دقیق نسبت به همدیگر در طول چاه شاقول وگونیا باشند.
روش مرسوم ریل ‌گذاری در آسانسورهای کششی در ایران، آهن کشی است. در این روش باید پیش از شروع اتصال براکت‌ها به دیواره چاه آسانسور، ابعاد تیر‌ها، نوع و جنس تیر‌ها و در نهایت به فاصله‌ی آن‌ها از یکدیگر توجه نمود. در صورتی که براکت‌ها به درستی نصب نشوند، ریل‌های آسانسور دچار مشکل خواهند شد که این موضوع در نهایت منجر به کارکرد نادرست سیستم آسانسور و موتور آسانسور می‌شود.
فاصله نصب براکت ها باید اندازه ای باشد که در صورت ترمز اضطراری، مانع مشکلات ریل شود.

براکت آسانسور معمولا به یکی از ۳ مورد زیر اتصال پیدا می‌کند:

• تیر فلزی تعبیه شده در دیوار چاه آسانسور
• دیواره آجری
• دیواره بتنی

از دیگر نکاتی که در نصب براکت آسانسور باید به آن‌ها دقت نمود عبارت اند از:

• فاصله براکت‌ها حداقل ۱.۵ متر و حداکثر ۲.۵ متر باشد که نسبت به پارامترهای انتخاب براکت متغیر خواهند بود.
• به طور معمول برای ریل کابین آسانسور از براکت اوتیسی کابین استفاده می‌شود.
• اغلب برای ریل وزنه تعادل از براکت نبشی استفاده می‌شود.
• فاصله‌ی براکت های ریل آسانسور باید طوری تنظیم شوند که هنگام فعال شدن ترمز اضطراری، ریل دچار لغزش، خمیدگی، پیچش و … نشود.

وظایف براکت آسانسور

• مهار ریل‌های هدایت کننده کابین
• مهار کردن ریل‌های هدایت کننده وزنه تعادل آسانسور
• متصل کردن ریل‌ها به دیواره‌های بتنی چاه آسانسور
• اتصال دادن ریل‌ راهنمای آسانسور به سازه‌های فلزی چاه آسانسور
• اصلاح تراز و شاقولی غلط دیواره‌ی چاه آسانسور

قیمت براکت آسانسور چگونه تعیین می شود؟

قیمت براکت ها به اندازه، ظرفیت کابین و همچنین نوع ترمز و سرعت حرکت آسانسور بستگی دارد.

تذکر

اگر براکتی که ریل را نگه داری می کند، در محل اتصال بین دو ریل قرار گیرد بهتر است که براکت در زیر ریلی نصب شود که با ریل بالا سری در اتصال باشد تا براکت هیچ گونه تماسی با پشت بند ریل نداشته باشد .